“बा”

*आविष्कार कला

 हथौडाले टुकटुक 

छिनाले छिन्छिन्

 हानेको मूर्ति मन्दिरमा हुन्छ

 अनुभवको गह्रुङ्गो घनले हिर्काएर 

हरदम तिमीलाई

 आर्शिवचन दिने मूर्ति 

पलपल तिम्रो साथमा हुन्छ

 त्यही मूर्तिको गोप्य नाम हो–बा । 

 पटक–पटक गुमेको श्वास लिएर

 चुँडिएको नशा सिलाएर

 रगतलाई पसिना बनाएर 

सन्तानको हाँसोलाई 

आफ्नो नासो ठान्ने 

मन–मस्तिष्कको एउटै नाम हो–बा । 

 पृथ्वी जत्तिकै भारी

 निरन्तर बोकिरहने 

ज्वारभाटासँग सङ्घर्ष गरिरहने 

वर्षौँदेखि आँधी हुरीमा अडिग 

पटक–पटक चट्याङको प्रहारबाट 

उठेर 

सन्तानलाई स्वर्ग देखाउन चाहने 

महामानवको साझा नाम हो–बा ।

 बा भन्नुहुन्छ–

 ‘ए फरक फरक विश्वविद्यालयमा 

सङ्ख्यात्मक उपाधि प्राप्त सन्तान ! 

जीवनको पहिलो पाठशाला ! 

खुसीको क्षणमा सुन–

 संसारका सयौँ विश्वविद्यालयको 

सैद्धान्तिक र प्रयोगात्मक परीक्षा 

उत्तीर्ण गर्नेको एउटै नाम हो–बुढा बा ।’

 अन्त्यमा,

 ढुङ्गा र मूर्ति देखाउँदै

 बाले सोध्नुभयो– 

‘विना चोटको जीवन

 चोटसहितको जीवन 

के रोज्छस् छोरा ?’

 मैले भनेँ– 

‘हजुरकै जीवन रोज्छु बा

 सङ्घर्ष, समानता र मानवता।’