आमा

• रबी पौडेल

धर्तीको न्यानो कपास
चन्द्रमाको जस्तो मुहार
सूर्यको जस्तो किरण
बयान गरेर साध्य छैन
नाम हो ,
धर्तीकी रानी आमा !

भोक ,निद्रा र थकान नभनी
सधैँ अर्कैको लागि
दुख ख कष्ट र वेदनाका पोका
मनको एउटा कुनामा राख्ने
नाम हो ,
स्नेहकी रानी आमा !

लोरी सुनाउँदै नयनमा नयन जुराउँदै
पिँडीमा कोर्को हल्लाउँदै
सुमधुर कोइलीको स्वरमा
भोक प्यास मेटाउँदै
सन्तोष छर्ने
नाम हो ,
मुटुको धड्कन आमा !

तसलामा भात सकिँदा पनि
कराइमा तरकारी रित्तिँदा पनि
खान्छस् बाबु !
खान्छ्यौ छोरी !
खानुहुन्छ हजुर !
भनेर थपिदिने ममताकी खानिको
नाम हो ,
दयाकी खानि आमा !

पसिनाले चोली भिजे झैँ
आँसुले छाती भिज्दा पनि
सहन सक्ने
नाम हो ,
वीर नारी आमा !

झुक्दै नझुक्ने,हार्दै नहार्ने
हारेर पनि जित्ने
संसार देखाउने
संसार चिनाउने
संसार थाम्ने
र,
संसार बदल्ने तागत  दिने
नाम हो ,
आमा ! आमा ! आमा !

२६ वैशाख २०८१
         मे ८ , २०२४
दक्षिण भारत पाण्डेचरि